Opbouw prototype 3.0

Nu we weten waar het specifieke probleem voor Christine zich situeert, zijn we vandaag gestart met het genereren van nieuwe ideeën voor de medicatiehulp en met het bouwen van de eerste prototypes.

Prototype 1
Via een buis dat Christine in haar mond dient te steken, kan water opgezogen worden. In de buis zit een element verwerkt waar haar medicatie iedere dag kan worden ingeplaatst. Wanneer Christine aan het buisje zal zuigen, zal het water haar medicatie 'meenemen' en zal zo samen met het water in haar mond terecht komen.

Dit systeem werd door onszelf en door enkele andere al getest en bleek te werken.

Prototype 2
Uit de eerste testen van ons prototype 1.0 ( http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=30HVqDW2T1s) zien we dat Christine er wel in slaagt via een trekbeweging een doosje open te trekken. Dit hebben we dan ook opnieuw meegenomen naar volgend prototype:
Via een trekbeweging, klapt het doosje open en vallen de pilletjes in een buis dat Christine in de mond moet houden.

Prototype 3 
Voor het derde prototype werken we met een vlinderklepsysteem. Door opnieuw een trekbeweging aan het touwtje, draait het klepje en valt het pilletje naar beneden door een buis.

Deze week (donderdagochtend) zouden we graag nog eens langsgaan bij Christine, om deze prototypes uit te testen, alsook om nog wat meer beeldmateriaal te hebben over de bed-situatie van Christine.

Nieuwe opdrachtstelling

Na ons bezoek vorige week dinsdag hebben we dus een nieuwe probleemstelling voorgeschoteld gekregen:

In het weekend moet Christine 's morgens (8 uur) 3 kleine witte pilletjes en 1 capsule medicatie innemen. Op dat moment ligt Christine nog in bed en dient er dus telkens speciaal iemand van thuiszorg langskomen om haar die medicatie te geven. Dit probleem zou dus moeten worden opgelost zodat Christine zelfstandig vanuit bedpositie medicatie kan innemen en kan drinken.

Evaluatie iteratie 1

Bezoek Christine 20/03/2012

Deze middag zijn we opnieuw langs geweest bij Christine. Ze leek zeer enthousiast toen wij er waren en wist duidelijk dat wij er waren om het probleem van haar medicatie op te lossen.
Voor ons bezoek hadden we van twee concepten al een eerste prototype gemaakt. Dit hoofdzakelijk om te gaan kijken welke handelingen voor Christine nog mogelijk zijn.
Onderstaande filmpjes tonen hoe Christine met de prototypes omgaat:

Prototype 1.0
 

Prototype 2.0 

Zoals we zien zijn haar vaak ongecontroleerde bewegingen hier het grootste probleem.

Bij ons bezoek waren Jan Seynaeve en Mieke aanwezig. Mieke is hoofdzakelijk in staat om Christine te begrijpen want het spreken is tot een minimum beperkt, al kan door te focussen op haar mond toch het één en ander begrepen worden.
Mieke heeft nog wat meer toelichting gegeven bij het definitieve medicatieprobleem van Christine. Ze wist te vertellen dat Christine inderdaad 7 keer per dag medicatie hoeft te nemen, maar dat 5 van deze 7 keer de medicatie genomen wordt tijdens de maaltijd wanneer dus een verpleegster aanwezig is. Tussendoor (om 10 uur en om 16 uur) dient Christine een Dafalgan te nemen. Deze worden 's morgens (om 8 uur) en 's middags (om +/- 12 uur) al opgelost in een glas en klaargezet in de huidige medicatiehulp die bij Christine thuis staat. Een probleem die duidelijk ook zou moeten worden opgelost.

Maar volgens Mieke situeert het grootste probleem zich bij het feit dat in het weekend er 's morgens geen thuiszorg komt. Zo kan Christine haar medicatie om 8 uur op dit moment niet nemen. (3 kleine witte pilletjes en 1 capsule)

Op dat tijdstip ligt Christine nog in haar bed, dus we zouden iets moeten ontwerpen dat ze vanuit haar bed in het weekend haar medicatie van 'tijdstip 8 uur' zelfstandig kan innemen. Op dit moment is er al een buisje aanwezig op haar bed dat ze naar haar mond kan brengen om te drinken.

In de week komt er 's morgens telkens iemand speciaal langs van thuiszorg voor het toedienen van haar medicatie. Indien we dus een hulpmiddel kunnen ontwerpen voor de situatie in haar bed, kunnen we het eventueel doortrekken voor over de gehele week, zodat er 's morgens niemand speciaal meer moet langskomen om haar de medicatie te geven.

Opbouw prototype 2.0

Opbouw prototype 1.0

Christine dient 7 keer per dag op verschillende tijdstippen medicatie te nemen. We dienen dus een nieuw verdeelsysteem te gaan ontwerpen waarbij op die verschillende tijdstippen Christine de pillen "kan verkrijgen" door een bepaalde 'beweging' uit te voeren.
In ons eerste systeem zouden we een medicatiedoosje voorzien met 7 aparte vakjes. Door een trekbeweging aan het lint die met ieder vakje is verbonden, valt het pilletje eruit in een gleuf. Het pilletje glijdt daarin naar beneden tot in een lepel. Christine kan daarna door haar met de rolstoel tot aan de lepel te brengen, het pilletje tot zich nemen.

Bezoek Christine 05/03/2012

Maandag voormiddag 5 maart had ik een afspraak met Jan Seynaeve  gemaakt om Christine te gaan bezoeken.


We hadden afgesproken aan Het Withuys om van daar uit te vertrekken naar de woonplaats van Christine. Dit is slechts een kleine kilometer verder. Ik heb kunnen spreken met Jan en de thuisverpleegsters, maar dit duurde niet zo lang omdat Christine blijkbaar 'een slechte dag' had, waardoor ze langer dan gewoonlijk in de badkamer bleef. Ik heb enige informatie bijeen kunnen halen, maar we waren het er mee over eens dat een tweede afspraak noodzakelijk zou zijn om meer gedetailleerde gegevens te verzamelen.

Vleterwonen

Christine's woonplaats is een inclusieve en autonome woonvorm, vergelijkbaar met een serviceflat voor mensen  met lichamelijke beperking. Deze kleine woongemeenschap wordt Vleter genoemd. Dit staat voor:

Vrij

Leven

En

Toch

Een

Ruggensteun

Dit woonproject werd door Dominiek Savio in samenwerking met de sociale huisvestingsmaatschappij de Mandel gestart in mei 2008. De hoofddoelstelling is dat mensen met een fysieke beperking overschakelen naar een meer zelfstandiger woonvorm, maar dit niet volledig alleen kunnen organiseren met hun eigen Persoonlijk AssistentieBudget (PAB).

Deze personen hebben specifieke ondersteuningsbehoeften op medisch en verzorgend gebied en hebben daarom een nood aan oproepbaarheid en permanentie van assistenten zowel tijdens de dag als tijdens de

nacht. Daarnaast hebben ze ook nood aan beschikbaarheid van gespecialiseerde deskundigheid in functie van hun handicapspecifieke vragen.

Christine heeft een aangeboren CP (Cerebral Palsy) met een quadriparese met een spastisch patroon bij alle vier de ledematen. Er is sprake van een fluctuerende (= afwisselend in intensiteit) athetose, wat zich uit met ongecontroleerde wringende bewegingen bij de bovenste ledematen en de mond. Vooral bij het starten van een handeling, zoals spreken, reiken, grijpen en verandering in de omgeving, is de athetose sterker aanwezig (= intentie-athetose). Christine heeft een ernstige scoliose en haar benen worden door haar spasticiteit voortdurend in een adductiestand gedwongen.

Christine's rolstoel

Door haar spastisch patroon en haar voortdurende zithouding kan ze haar knieën niet strekken. Stappen (met of zonder hulp) is geen optie. Bij alle transfers is ze afhankelijk van externe hulp, zoals gespecialiseerd personeel (thuisverpleegkundigen en ook familie) en een tillift. Ze kan haar eigen gespecialiseerde elektrische rolstoel bedienen. De rolstoel beschikt over een domotica besturingspaneel (bovenste pijl) die onder andere de voordeur kan open doen. Uiteraard kan ze zich verplaatsen in de rolstoel met een 'joystick'. Meer informatie vindt u op het gepost filmpje op Youtube, dat onlangs op onze Blogger geplaatst werd.

Christine kan geen fijne grepen gebruiken, maar drukknopen zijn voor haar uiterst handig. Die zijn overal terug te vinden: televisie, deuren, ...

De communicatie is ernstig verstoord. De thuisverpleegsters kunnen haar na elf jaar verpleging vaak verstaan, maar dit is geen gemakkelijke klus. Haar hoofd wordt vaak in een 90° (!) lateroflexie gebracht die de communicatie niet bevordert. 'Ja' (= mond open) en 'nee' (niets) is doorgaans vrij duidelijk op te merken.

De SF-36 (= vragenlijst over de gezondheid van de patiënt + tevredenheid over het uitvoeren van dagelijkse handelingen) toonde aan dat de situatie momenteel verslechterd is in vergelijking met vroeger ( minimum één jaar geleden). Die werd afgenomen door Jan en de twee aanwezig thuisverpleegsters, omdat zij haar goed kennen en omdat de communicatie verstoord is. De algemene gezondheid wordt eerder als goed gescoord, maar de kwaliteit en kwantiteit van het zelfstandig uitvoeren van dagelijkse handelingen wordt slecht gescoord. Naar emotionele problemen scoort ze ook niet goed: blijkbaar zou ze meer familiebezoek willen krijgen, doet ze minder dan vroeger, slechte buien, ... 

Volgend bezoek moet het volgende duidelijk worden: 

• Wat zijn alle mogelijkheden van de rolstoel die door Christine zouden kunnen bestuurd worden?
• In welke mate kan Christine grijpen, slikken en op welke manier?

Bijgevoegd nog twee foto's die weergeven hoe Christine geholpen wordt door thuisverpleegster voor het eten:

Bronnen:

• J B M Kuks, J.W. Snoek, (2007). Klinische neurologie. 1st ed. : Bohn Stafleu van Loghum.
• Medicatiehulp2012 (29 feb 2012). Rolstoel_Christine.wmv. [ONLINE] Available at: http://www.youtube.com/watch?v=8QIwT_6Giik&feature=youtu.be. 
• VLETER-wonen. [ONLINE] Available at: http://www.dominiek-savio.be/. 
• Marijke Vermandere (). VLETERwonen. [ONLINE] Available at: https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:MkpRDD7Q46IJ:www.dominiek-savio.be/VLETER-wonen/FOLDER_VLETER_WONEN.PDF+&hl=nl&gl=be&pid=bl&srcid=ADGEESiZVAjpI8JFSop_H8k5hQh4ldiZ7MJY27MPZyeWo3Cjlt12-rghGqpCoKIT_7YdKK0KyuTIDUPOnQjDi950x4-sytFMXTo15sBQBjWeYOUXq1bWd9QlUPF6c0LfumuATLLo2Pf2&sig=AHIEtbRyA1hVHbRWXrBblBRFyKs-ViSWdA&pli=1. [Last Accessed ]

Justin Couturon