Voor ons bezoek hadden we van twee concepten al een eerste prototype gemaakt. Dit hoofdzakelijk om te gaan kijken welke handelingen voor Christine nog mogelijk zijn.
Onderstaande filmpjes tonen hoe Christine met de prototypes omgaat:
Prototype 1.0
Prototype 2.0
Bij ons bezoek waren Jan Seynaeve en Mieke aanwezig. Mieke is hoofdzakelijk in staat om Christine te begrijpen want het spreken is tot een minimum beperkt, al kan door te focussen op haar mond toch het één en ander begrepen worden.
Mieke heeft nog wat meer toelichting gegeven bij het definitieve medicatieprobleem van Christine. Ze wist te vertellen dat Christine inderdaad 7 keer per dag medicatie hoeft te nemen, maar dat 5 van deze 7 keer de medicatie genomen wordt tijdens de maaltijd wanneer dus een verpleegster aanwezig is. Tussendoor (om 10 uur en om 16 uur) dient Christine een Dafalgan te nemen. Deze worden 's morgens (om 8 uur) en 's middags (om +/- 12 uur) al opgelost in een glas en klaargezet in de huidige medicatiehulp die bij Christine thuis staat. Een probleem die duidelijk ook zou moeten worden opgelost.
Maar volgens Mieke situeert het grootste probleem zich bij het feit dat in het weekend er 's morgens geen thuiszorg komt. Zo kan Christine haar medicatie om 8 uur op dit moment niet nemen. (3 kleine witte pilletjes en 1 capsule)
Op dat tijdstip ligt Christine nog in haar bed, dus we zouden iets moeten ontwerpen dat ze vanuit haar bed in het weekend haar medicatie van 'tijdstip 8 uur' zelfstandig kan innemen. Op dit moment is er al een buisje aanwezig op haar bed dat ze naar haar mond kan brengen om te drinken.
In de week komt er 's morgens telkens iemand speciaal langs van thuiszorg voor het toedienen van haar medicatie. Indien we dus een hulpmiddel kunnen ontwerpen voor de situatie in haar bed, kunnen we het eventueel doortrekken voor over de gehele week, zodat er 's morgens niemand speciaal meer moet langskomen om haar de medicatie te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten